1 juni 2022 | Howard Carter: Van faam tot vergetelheid

Voordat Howard Carter het graf van Toetanchamon ontdekte was hij reeds lang werkzaam in Egypte. Al vanaf zijn zeventiende was de ongeschoolde tekenaar in dienst van Percy Newberry in Beni Hasan, Flinders Petrie in Amarna en Édouard Naville in Deir el-Bahari. Daar kopieerde hij de scènes van tombes en tempelwanden, met een onfeilbaar gevoel voor de Egyptische manier van afbeelden. Ook was hij inspecteur voor de Oudheidkundige Dienst, ging op zoek naar graffiti in de verlaten wadi’s van Thebe en verbeterde de beveiliging van de vele nieuw ontdekte tombes.

Het was een tijd dat avonturiers en rijke industriëlen naar Luxor togen om gin tonics nippend in het Winter Palace Hotel een gok te wagen in het internationale spel van schatzoekerij en oudhedenhandel. Howard Carter onderscheidde zich hierin als eigenzinnige, systematische archeoloog. Dat zorgde soms voor conflicten, maar uiteindelijk was hij het die de beroemdste ontdekking aller tijden deed: de vondst van het min of meer ongeschonden graf van Toetanchamon. Het kostte tien jaar ploeteren in de woestijn om alle 5000 kunstschatten te documenteren die uit de paar grafkamers tevoorschijn kwamen.

Ondanks de ‘vloek van de farao’ en alle Toetmania waren er slechts negen mensen op de begrafenis van Howard Carter zelf. In deze lezing zullen we daarom aandacht besteden aan de man achter de ontdekking.

Voordat Howard Carter het graf van Toetanchamon ontdekte was hij reeds lang werkzaam in Egypte. Al vanaf zijn zeventiende was de ongeschoolde tekenaar in dienst van Percy Newberry in Beni Hasan, Flinders Petrie in Amarna en Édouard Naville in Deir el-Bahari. Daar kopieerde hij de scènes van tombes en tempelwanden, met een onfeilbaar gevoel voor de Egyptische manier van afbeelden. Ook was hij inspecteur voor de Oudheidkundige Dienst, ging op zoek naar graffiti in de verlaten wadi’s van Thebe en verbeterde de beveiliging van de vele nieuw ontdekte tombes.

Het was een tijd dat avonturiers en rijke industriëlen naar Luxor togen om gin tonics nippend in het Winter Palace Hotel een gok te wagen in het internationale spel van schatzoekerij en oudhedenhandel. Howard Carter onderscheidde zich hierin als eigenzinnige, systematische archeoloog. Dat zorgde soms voor conflicten, maar uiteindelijk was hij het die de beroemdste ontdekking aller tijden deed: de vondst van het min of meer ongeschonden graf van Toetanchamon. Het kostte tien jaar ploeteren in de woestijn om alle 5000 kunstschatten te documenteren die uit de paar grafkamers tevoorschijn kwamen.

Ondanks de ‘vloek van de farao’ en alle Toetmania waren er slechts negen mensen op de begrafenis van Howard Carter zelf. In deze lezing zullen we daarom aandacht besteden aan de man achter de ontdekking.